در نامه‌ای صریح و کم‌سابقه، رحمت‌الله پوربابایی، دبیر انجمن صنایع ریلی ایران، پرده از بی‌اثر شدن شاخص‌های تعدیل برداشت. آن‌ها را به‌جای مرهم، زخمی تازه بر پیکر صنعت ریلی توصیف کرد. او هشدار داد که بی‌توجهی سازمان برنامه و بودجه به واقعیت‌های میدان، نه تنها صدای صنف، که نفس پروژه‌ها را به شماره انداخته است.
رحمت اله پوربابایی در این نامه به‌صراحت اعلام کرده که شاخص‌های اعلام‌شده در اسفندماه ۱۴۰۳ (نامه شماره ۶۹۳۴۲) در بسیاری از ردیف‌ها حتی پایین‌تر از شاخص‌های تیرماه همان سال (نامه ۱۸۱۲۶۴) هستند. این در حالی است که سال ۱۴۰۳ با جهش قیمت قطعات، افزایش هزینه‌های ارزی و تورم مضاعف در تأمین مصالح همراه بوده و بسیاری از پروژه‌ها در نیمه دوم سال با کسری شدید نقدینگی و توقف مواجه شده‌اند.
عددی که نقش ضربه‌گیر نداشت
در نامه دبیر انجمن، نه فقط به اعداد تعدیل، بلکه به مبنای تصمیم‌گیری و بی‌توجهی به صدای بخش خصوصی نیز به‌شدت انتقاد شده است. وی هشدار داده که تداوم این رویه، «بخش خصوصی را از مسیر تولید و اجرای پروژه‌ها خارج می‌کند.»
در واقع، به‌زعم فعالان صنعت، آنچه از مسیر سازمان برنامه و بودجه صادر می‌شود، شاخص‌هایی است که بیشتر بر پایه الگوهای اداری ثابت تدوین شده‌اند تا تحلیل واقع‌گرایانه از بهای تمام‌شده پروژه‌ها. به باور بسیاری از پیمانکاران، شاخص‌های تعدیل دیگر نه ابزار ترمیم مالی، بلکه عاملی برای فروپاشی تراز پروژه‌ها شده‌اند.
صدای یک صنف یا هشدار یک صنعت؟
در پایان نامه، دبیر انجمن صنایع ریلی خواستار موارد مشخصی شده است
-بازنگری فوری شاخص‌های ابلاغی
-مشارکت انجمن‌های صنفی در فرایند تدوین شاخص‌ها
-تعهد به شفاف‌سازی روش محاسبه ضرایب تعدیل
پوربابایی هشدار داده است که اگر این روند اصلاح نشود، تبعات آن فراتر از یک صنف خواهد رفت و به بحران در پروژه‌های زیرساختی و توقف سرمایه‌گذاری در حوزه حمل‌ونقل ریلی خواهد انجامی
